وی افزود: ظرفیت تولید شیر خشک نوزاد در ایران ۱۲۳ میلیون قوطی در سال است و چنانچه اشاره شد اکنون ۷.۵ میلیون قوطی در ماه(۹۰ میلیون در سال) تولید می‌شود در حالی که مصرف ۵ میلیون قوطی در ماه(۶۰ میلیون در سال) است، بنابراین با توجه به مازاد تولید در صورت تداوم تخصیص و تامین ارز شرکت‌ها می‌توانند صادرات عمده را از سر بگیرند. 

تحویل‌زاده یادآور شد: صادرات شیر خشک نوزاد از ایران دو سال است که متوقف شده و پیش‌تر سالانه ۲۰ میلیون قوطی از کشور ما به عراق، افغانستان، سوریه، لبنان، عربستان و امارات صادر می‌شد. 

رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک خاطرنشان کرد: مزیت صادرات رسمی شیرخشک این است که برای تولید کالای صادراتی از منابع ارزی کشور استفاده نمی‌شود در واقع مواد اولیه این شیر خشک ورود موقت می‌شود یعنی مشتری صادراتی مواد را می‌خرد و برای تولیدکننده ایرانی ارسال می‌کند و تولیدکننده پس از تولید در ایران کالا را صادر می‌کند، در نتیجه نه تنها برای تولید شیرخشک صادراتی از ارز ۲۸۵۰۰ تومانی استفاده نمی‌شود بلکه صادرات ارزآوری هم دارد. 

تحویل‌زاده تصریح کرد: از دو سال پیش تاکنون نه تنها صادرات بسیار محدود شده، بلکه نیاز بازار داخل هم به طور مطلوب تامین نمی‌شود این در حالی است که زادوولد هم در کشور افزایش نداشته و تقاضا برای شیرخشک بالا نرفته است.  

وی خاطرنشان کرد: اختلالاتی که از دو سال گذشته تا یک ماه پیش در جریان تخصیص و تامین ارز موردنیاز تولیدکنندگان شیر خشک نوزاد در کشور پیش آمده بود سبب شد از پنج کارخانه تولیدکننده سه کارخانه تولید را متوقف کنند، یکی از این کارخانه‌ها پنج ماه و دو کارخانه دیگر دو ماه تعطیل شدند و تولید دو کارخانه فعال از ۵ میلیون قوطی در ماه بیشتر نمی‌شد و این دو نیز با بدهی‌های سنگین ارزی تولید را پیش می‌بردند. 

رئیس انجمن تولیدکنندگان شیرخشک نوزاد همچنین گفت: امروز در حالی که به تولید شیر خشک ارز ترجیحی اختصاص پیدا می‌کند، نیمی از بهای شیرخشک را مصرف‌کننده و نیمی دیگر را بیمه سلامت پرداخت می‌کند؛ اما تاخیر بیمه سلامت در پرداخت‌ها داروخانه‌ها را با چالش جدی مواجه کرده است، به باور من حذف بیمه سلامت و پرداخت مستقیم یارانه شیرخشک به خانواده‌ها مشکلات مربوط به نقدینگی را در تولید و توزیع از بین می‌برد.